سوادی که از راه تفکر شخصی نیست ! اگر سواد این است پس من بیسوادم

پیش از آنکه سخنرانی کنم به این انتقاد یکی از دوستان پیشینم توجه کنید:

"خوشا به سعادت شما که فقط شماها قرآن و روش فهمش رو میفهمید و بقیه همه کاه و یونجه خوردند گویا !!!

با این همه انگ زدن به کجا میرسی؟ خوشم میاد تو اکثر مسائل هم چیزی تو دستت نداری و نخوندی و همه رو هم کج فهم میدونی و نخونده میزنی زیر کاسه ی مخالفای نظرات مبارکت

اصلاَ این روش نقد افکار از بن خرابه شما وقتی میخوای نظام سازی کنی و نظرات مخالف داری باید مطلع باشی تا بتونی دو کار بکنی:

1- سلبی : یعنی نقد که قطعا نیاز داری بدونی چی میگن تا حرف اونا رو نقد کنی نه بافته های ذهنیت رو نسبت به اونها

2- ایجابی: واقعیتشم من هم حوصله این برخورد های دگم شبه علمیت رو که همه رو جز خودت نفهم میدونی ندارم. چون منصفانه برخورد نمیکنی
دیگه هم پیام نده"
این آخرین پیام از دوستی بود که سالها با یکدیگر مباحثاتی حضوری داشتیم

واقعا """ سواد""" در رشته های علوم انسانی (غیر تجربی) چیست؟ من به پرسش های زیر پاسخ منفی میدهم.

1- سواد حجم بسیار زیادی از اطلاعات است؟
2- هر چه بیشتر معلومات عمومی داشته باشیم با سواد تریم ؟
3- هر چه بیشتر از نظرات انسانها در یک موضوع در درازنای تاریخ مطلع باشیم باسوادتریم؟
4- هر چه بیشتر کتاب های مرتبط با موضوع را بخوانیم با سوادتریم؟
5- اگر نظرات انسانهای مشهور در یکی از موضوعات علوم انسانی را تحیل کنیم باسوادیم؟
6- اگر تاریخچه یک موضوع را کاملا بررسی کردیم پس در آن موضوع باسوادیم؟
7- اگر نظر علمای یک علم را بررسی کنیم در آن علم (علوم انسانی ) صاحب درک و فهم شده ایم؟
8- اگر به دانشگاه یا حوزه علمیه برویم و تا مدارج عالی و پست دکترا پیش برویم باسوادترین مردمیم؟
9- اگر توانستیم کتابی قطور در یک موضوع مرتبط با علوم انسانی بنویسیم و آن را به تایید عالمان زمان درآوریم و چاپش کنیم پس بسیار باسوادیم؟
10- اگر مواضع و دیدگاهایمان مقبولیت عمومی پیدا کند پس باسوادیم؟
11 - ...

متاسفانه مغالطه توسل به اکثریت چیزی است که بیش یکی از حدود صد مغالطه باشد توجه کنیم هیچ حجمی رابطه مستقیم با حقیقت ندارد . چه حجم کتب چه حجم (تعداد) باورمندان به یه عقیده چه حجم مطالب حفظ شده چه حجم صدا و داد و بی داد و چه حجم های دیگر بله در تعیین رویه ها ، شمردن تعداد نفوس انسانها برای تعیین حق اشخاص ملاکی عاقلانه است ولی حق شخصی کاملا متمایز از حقیقت جاری در جهان و تطابق با واقعیت است. متاسفانه برخی از دیدگاه هایی که عالمان به قرآن نسبت میدهند مثالش همچون شهری با جمعیت میلیونی است که که جز 1 زوج همگی به لواط مشغول باشند و همه نیز هر یک از زاویه دیدی آن را به کلام خدا نسبت دهند و هر کسی به آن زوج پاک میرسد آن دو را به روانی بودن، ناهنجار بودن، بی سواد بودن، لجباز بودن، آنارشیست بودن، نفهم بودن، انگ زنی، توهین به مقدسات ، کله شقّ بودن و غیره متهم کند و شروع به نصیحت و تحقیر و تهمت و تهدید و ... کند!

سخن شایسته سواد آنکه در این دنیا هیچ چیزی بی ربط نیست و هیچ احتمالی بدون بررسی مردود نیست ، سواد و دانایی تنها دولازمه دارد یکی دقّت کامل و دوم شجاعت اندیشیدن، این حجم ها هستند که چشم ها را خیره میکنند و نمیگذارند نشانه ها دیده شوند و تا نشانه ها به خوبی دیده نشوند استدلال ها و استعلال ها سفارشی و وام گرفته و عقیمند. اگر یک سطر از هر کلامی را مطابق با واقع یا حداقل نزدیک به آن ، تحلیل کردید و آن را فهمیدید باسواد هستید بگذریم متاسفانه این واژه سواد امروزه آنچنان بی ارزش شده است که من به بیسوادی خود اعتراف و به آن مباهات میکنم و میگویم التماس تفکر برادر امروز موتورهای جستجوگری چون گوگل و دانشنامه های بی حد و مرزی چون ویکی پدیا افقه الفقها و اعلم العلماء ما شده اند و ما غافل از استفاده از ابزار منطق و ادب وتفکر در پیرامونمان و قرآن تنها و تنها به اعتیاد خود به رسانه های جمعی واقعی و مجازی دیداری و شنیداری و کتب پر از لاطائلات تحتهم کتابخانه ها و عنوان ها ی تراشیده دولت ها و دانشگاه ها و حوزه ها افتخار میکنیم

سالهای زیادی از عمرم را در دانشگا ه ها و مباحثه با صاحبان رای و انسانهای مشهور گذاشتم تا به این یقین رسیدم که تنها باید خودساخته بود تا حقیقت را دید "قل هاتوا برهانکم ان کنتم صادقین" حقیقت تابع هیچ چیز به جز استدلالی سالم و فارغ از مغالطات نیست هر چند قائلینش و تابعینش تنها یک نفر هم بر روی کره زمین نباشد مهم نیتی سالم و معصومانه است که تو را به کشف آن یاری دهد. آن کسی که خود را متفکر یا فیلسوف یا عالم یا نظریه پرداز و یا چه بدتر روشنفکر میپندارد ولی جرات اندیشیدن در برابر حجم ها را ندارد انسانی مرده همچون خیل انسانهای متوهم مرده جامعه است در هر کسوتی که باشد " ولو اعجبک کثره الخبیث"

در پایان بهترین نصیحت روشنفکران باید آن باشد که " قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکُم بِوَاحِدَةٍ أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَى وَفُرَادَى ثُمَّ تَتَفَکَّرُوا مَا بِصَاحِبِکُم مِّن جِنَّةٍ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِیرٌ لَّکُم بَیْنَ یَدَیْ عَذَابٍ شَدِیدٍ ﴿46﴾

به جز قرآن به هیچ متنی نمیتوان اعتماد کرد

به این عبارت دقت کنید
"دستورِ هیچ زبانی آن‌قدر دقیق نیست که با استفاده از قواعد دستوری همیشه بتوان به نقش هریک از اجزای جمله‌های آن زبان پی برد." 

در حالی که خدا ادعا دارد که "کتاب احکمت آیاته ثم فصّلت"  "کتابا متشابها مثانی"  ای کاش افرادی مثل نوام چامسکی که بر روی  ارتباط کامل دقیق بین نمادها و نظام زبان انسان فکر میکردند به کتاب منفرد و مظلوم جهان آفرین سری میزدند نه از سر ایمان بلکه از سر پژوهش علمی
بله این غیر دقیق بودن زبان با رهیافت ابزاری هوشمندانه  که در سراسر قرآن جریان دارد به نام " تشابه کامل اجزا قرآن" با ادبیات قیاسی واژه ای و آیه ای قابل رفع است کاری که در هیچ کتاب بشری و الهی و هیچ سخن بشری و توهمی الهی دیگری سراغ نداریم. 
به نشانی زیر سری بزنید

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D8%B2%D8%B4_%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D8%B7%D8%A8%DB%8C%D8%B9%DB%8C
 
اگر خدا بخواهد در آینده فارغ از مشغولات ذهنی حزب اللهیان و احبار و رهبان و مردم عوام  و دین ناباوران و متنفران از اسلام و قرآن و پوچ انگاران  و گمانی پنداران(هرمنوتیکی ها)  و اهل کتاب و هر موجود دوپای مدعی دیگری به ارائه نظراتم به شکل مدوّن  خواهم پرداخت .  سئمت من کلام الناس فارید کلام الله
متاسفانه  دغدغه های پوچ دو طرف ( دیندار و دین گریز)  ذهن را از نگاه علمی باز میدارد
نفرین بر جو جامعه

اگر تابع سبک قرآنید پس وراجی نکنید

کتاب نوشتن و مقاله دادن تکراری  نه تنها هنر نیست که علم هم نیست.

اگر مطالب جدید از خود دارید عرضه کنید.  وراجی کردن  وکش دادن مطالب جز اسراف وقت نیست مگر در تکرار حکمتی باشه  همچون هجمه به دشمن یا تاکیید و یا غیره