ریشه استبداد( غیر دینی - دینی) از کودکی و تعالیم پدر و مادر است

مفهوم احترام به والدین در عرف ما

   به نظر من رمز  دیکتاتوری خانوادگی و دیکتاتوری نهاد های بزرگتر از آن تا بالا ست.

احترام به بزرگتر!!!  ظاهری زیبا و کارکردی غیر منطقی.

در قرآن عبارتی داریم بسیار منطقی و عادلانه

"هل جزاء الاحسان الا الاحسان"

از طرفی به فرزندان پس از اینکه از شرک پرهیز میدهد با حفظ این یکتاپرستی و انسان نپرستیدن  دستور میدهد  "و بالوالدین احسانا و بذی القربی و ..."

از قیاس  این دو متن در قرآن به این نتیجه میرسیم  که  احسان والدین به فرزندان ناخودآگاه باید باشه چیزی که در آیات دیگر او  را  نوعی جاذبه ناخوآگاه  یعنی شهوت  میداند  "زین للناس حب الشهوات من النساء و البنین و..."

 در ادبیات خدا ، احسان  دوطرفه است  ولی در ادبیات ما احترام به بزرگتر و خاصه والدین مفهومی یک طرفه دارد.
خدا به همین سبب است  که از واژه عربی احترام که ریشه  حرمت دارد و اصطلاح خط قرمز را در زبان ما تداعی میکند استفاده نکرده است امّا چرا ما ایرانیان بر آن اصرار داریم؟!!!

و به عنوان مثال نگفته است  :

"واحترموا بکبارکم و احترموا بالوالدین"