چشم ها را باید شست جور دیگر باید دید

از نظر من و شاید فقط خود من(باکی نیست) انسان قرآن گرا باید حداقل سه ویژگی داشته باشه

1- نه تنها باهوش تر از عموم مردم که باهوش تر و دقیق تر از خواص مردم باشه ( برداشت های سطحی و محدود کننده دلالت از قرآن مختص مردم و عالمان عادیست)

2- هیچ چیزی رو برای خودش بت نکنه (برای هیچ قانون و گفتاری به جز قرآن ارزش استقلالی محض قائل نباشد) با خودش فکر کنه که بله همیشه امکان دارد که من قضیه ای را از کتاب خدا استنباط کنم که نه تنها در روایات ائمه نیست که در طول تاریخ هم یا به ذهن کسی خطور نکرده و یا اگر کرده جرات گفتنش رو نداشته و به هیچ روایتی و شخصیتی و گفتاری و هنجاری اجازه نده که نیروی عقل و استنباطش رو از قرآن مختل کنه
3- اگر خواص مردم و متفکرین سرآمد جامعه بسیار کلی فکر کردند او سعی کند که کلی تر از آنان فکر کنه و اینو تمرین کنه تا همیشه در جهان قوی و اصولی خودش زندگی عزتمندانه ای داشته باشه


خوب مسلما مردم و علما جامعه یعنی توده و خواص معمولی مردم قرآن مداران را معمولا متهم خواهند کرد به:

1- بی سوادی
2- هرج و مرج طلبی (آنارشیست)
3- بی ادب و بی خانواده بودن( الزاما عرف گرا نیستند)
4- مغرور بودن
5- در طلب شهرت بودن با روش مخالفت کردن با توده عامی و عالم
6- و ...

پس صفت 4- برای حرف هیچ احدی در دنیا ارزش استقلالی، قائل نباشه حتی اگر پدر و مادرش باشند یا همسر و فرزند و هر روز سعی کنه که به راه خودش ادامه بده و نگذاره که هنجاری عموم جامعه و خانواده و دوستانش و عرف ها و برداشت های عموم مردم از دین و اعتبار و دنیا و حتی طبیعت و علوم تجربی، بر روش تفکریش تاثیر بگذاره در عین حال برای همه انسان ها از مومن و کافر ارزش قائل باشه و با مدارا به اراجیفشون گوش بده چون خدا هر کس رو با (ما اتاها و وسعها) دارایی و توانایی هاش بازخواست میکنه پس مثلا در عین اینکه تو برتر از من میاندیشی در حساب خدا برتر نیستی.